Leylek, büyük ve uzun bacaklı, mevsimsel olarak göç eden, çoğunlukla beyaz tüylere sahip ancak kanatlarının ve kuyruğunun bir kısmı siyah olan bir kuş türüdür. Leylekler ortalama 1 metre boyunda ve 3-3,5 kilogram ağırlığındadır. Genellikle güney-kuzey doğrultusunda göç ederler. Ancak Anadolu ve Avrupa'da istisnai olarak doğu-batı yönlü göç edenler de bulunur. Leylekler göç ederken genellikle karaları takip ederler.

Leylekler bilimsel olarak Ciconia adıyla bilinirler. Bu, Latincede "leylek" anlamına gelmektedir. Leyleklerin iki alt türü bulunmaktadır:

Leylekler çok eski çağlardan beri günümüze gelen canlılardır. Kenya'da bir Miyosen yatağında bulunan 25 milyon yaşındaki leylek fosili de bunun en büyük kanıtıdır. Bu fosilin, günümüz ak leyleği ile benzerlik gösterdiği düşünülmektedir. Maboko Adası'ndaki Miyosen yatağında bulunan kalıntılar da aynı bulgulara işaret etmektedir.

Leylekler son derece iri kuşlardır. Ortalama boyları 1 metre olan leyleklerin bazı türlerinde bu daha yukarılara çıkabilir. Leyleklerin kanat genişliği ortalama olarak 180 santimetredir. Türüne ve yaşına göre bu daha da artabilir. Leylekler büyük kuşlar olmalarına karşın, ağırlıkları maksimum 4,5 kiloya çıkabilir. Tüm türleri uzun bacak, uzun gaga ve uzun bir boyuna sahiptir. Leyleklerin erkekleri dişilerden biraz daha büyüktür. Tüyleri büyük oranda beyaz olan leyleklerin kanatlarının ve kuyruklarının bir kısmında siyahlıklar bulunur. Leyleklerin gözlerinin çevresi siyah ve iris renkleri kahverengi veya gri olur. Yetişkin leyleklerin bacakları ve gagaları kırmızı renktedir.

Leyleklerin en geniş alanlı olarak görüldüğü yer Avrupa kıtasıdır. Ancak buradaki leylekler genellikle dağınık halde bulunur. Bunun yanı sıra, Asya'nın batısı, Orta Asya, Doğu Türkistan, Aral Gölü çevresi, Afrika, Hindistan ve İsrail ile Güney Afrika leyleklerin genel yaşam ve göç alanlarıdır. Dünyadaki leylek nüfusunun %25'i Polonya'da bulunur. Leylekler genellikle otlaklar, tarlalar ve sığ sulak alanlar gibi beslenme alanlarını tercih ederler. Uzun ot ve çalılık alanlardan uzak dururlar. Dünyadaki leylek nüfusunun azalmaya başlaması, 19. yüzyıldan itibaren sanayileşme ile birlikte olmuştur. Bu dönemden sonra tarımdaki yöntemlerin değişmesi leyleklerin yaşam alanlarını büyük ölçüde etkilemiştir. Bunun sonucunda birçok doğal bölgede yaşayan leylek türleri yok olmuştur.

Leylekler kış dönemlerinde kıtalar arası göç eden kuş türleridir. Ağustos sonu ve Eylül ayı içerisinde güneye göç eden leylekler, Şubat sonu ve Mart ayı ile kuzeye dönüş yapmaya başlarlar. Bu göç dönemleri, yaşadıkları ve gittikleri bölgelere göre değişiklik gösterir. Leylekler sürü halinde göç ederler. Üreme dönemlerinde dahi üremeyen kuşlar belirli bir grup oluşturarak hareket ederler.

Leylekler son derece ilginç bir şekilde iletişim kuran kuşlardır. Diğer kuşların cıvıldaşmasının aksine leylekler, gagalarını birbirine çarparak farklı tonlarda ve ritimlerde sesler çıkararak iletişim kurarlar. Hatta bu sesler genç leylekler ve yetişkin leylekler arasında dahi farklılık gösterir. Leylekler gagalarını birbirine vurmanın yanı sıra gırtlaktan çıkardıkları ıslık benzeri ses ile farklı şekillerde iletişim kurarlar. Leyleklerin bu sesleri çiftleşme dönemlerinde ve alarm durumlarında çok farklı olur. Genç leyleklerde bazen kedi miyavlamasını andıran sesler duyulabilir.

Leyleklerin besin seçeneği son derece geniştir. Otlaklarda ve sığ sulak alanlarda avlanan leylekler, mevsimine göre farklı hayvanları avlayabilirler. Bunlar; böcekler, solucanlar, sürüngenler, amfibiler, kurbağalar, fareler, köstebekler, kuş yumurtaları, yavru kuşlar, balıklar, akrepler ve yumuşakça hayvanlardır.

Leylekler, etrafında sulak arazi bulunan yerlerdeki binaların ya da ağaçların tepelerine yuvalarını yaparlar. Bazı durumlarda insanların hazırlamış olduğu özel yuva koşullarını çalı çırpıyla çevirerek de yuva haline getirebilirler. Leylekler yılda bir kere yavru yetiştiren bir kuş türüdür. Dişi leylek genellikle dört yumurta bırakır. Ancak bu sayının bir'e düşüp yedi'ye çıktığı da görülmüştür. Dişi leylek yumurtladıktan sonra kuluçkaya yatarak yaklaşık 34 gün boyunca kuluçkada bekler. Yavrular yumurtadan çıktıktan sonra bazen zayıf olarak görülen yavrular ebeveynleri tarafından öldürülür. Bu durum nadiren olsa da yaşama şansı düşük yavrulara uygulanır. Yavrular büyütülürken anne ve baba leylek kustukları yiyeceklerle yavruları beslerler. Yavru leyleklerin ağırlığı ilk birkaç hafta içerisinde 3,5 kilogramı bulabilir. Ortalama olarak da 64 gün içerisinde palazlanmış bir hal alırlar. Leylekler dört yaşında üremeye hazır hale gelirler. Leyleklerin ömürleri ortalama olarak 35 yıldır. Şimdiye kadar en yaşlı olarak görülen leyleğin 39 yıl yaşadığı tespit edilmiştir.